PATRIC: OCCITÀNIA (lletra en occità)
Tu coma un solelh qu'òm vei jamai
Coma una mar qu'existis pas
Tu los uòlhs donant tas mans
Dintrant dins l'òrt d'un mond mòrt
E t'aimi òc
Ièu cridant ton nom d'aquel canton
D'un mond vielh d'un mond fòl
E t'aimi
Tu coma aquel blat qu'an semenat
E que jamai dona de fruch
Tu coma aquel lum qu'òm crei perdut
Coma un aucel que sembla mut
E t'aimi òc
Tu coma un passat tant amagat
Coma una istòria sensa vertat
Tu coma un marin qu'òm cresià mòrt
E puèi un jorn que dintra al pòrt
E t'aimi òc
Ièu vaqui que canti ton retorn
Vaqui que canti mon amor
E t'aimi
OCCITÀNIA (traducció al català):
Tu, com un sol que mai no es veu,
Com una mar que no existeix.
Tu, els ulls tancats, oferint les teves mans,
Entrant dins un jardí d’un món mort.
I t’estimo, sí!
Jo, cridant el teu nom, d’aquell racó
D’un món vell, d’un món boig
I t’estimo!
Tu, com aquell blat que han sembrat
I que mai en dóna fruit.
Tu com aquella llum que hom creu perduda,
Com un ocell que sembla mut.
I t’estimo, sí!
Tu, com un passat tan amagat,
Com una història sense veritat.
Tu com un mariner que hom creia mort
I, després, un dia torna a port
I t’estimo, sí!
Jo, vet aquí que canto el teu retorn,
Vet aquí que canto el meu amor.
I t’estimo!
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada